حرفه و پيشه:     Job & working activites

بخش اعظم باشندگان فراهي را زحمتكشان تشكيل مي دهند كه اكثر به كار زراعت و مالداري اشتغال دارند. بيش از 40 در صد جوانان فراهي در ايران ماندند كه با بيكاري مفرطي كه تا حالا در اين ولايت حاكم است، دوباره برنگشته اند. كارگران فراهي در كرمان، يزد، بندرعباس و مشهد زندگي مي كنند.در كوره هاي خشت زني، كارهاي ساختماني، كار در مزارع و باغها، خريد وفروش به شكل دوره گردي مصروف اند، شب و روز با تهديد و تحقير به سر مي برند، و نيروي كارشان را بسيار ارزان به فروش مي رسانند. فرزندان بيشتر اين آواره گان با لهجه كامل ايراني صحبت مي كنند و از اينكه افغانستان را نديده در رنج اند و از برخورد هاي ايراني ها به شدت نفرت دادند.

شهر فراه كه كوچك وتوسعه نيافته، 90 درصد مردم در دهات در خانه هاي پخسه اي و با افكار روستايي زندگي كرده، اكثر دهقانان بي زمين در ايران به سر مي برند و دهقانان ميانه به اثر خشكسالي هاي ممتد قادر نيستند به كشت و كار لازم بپردازند، لذا عوض كشت غله به زرع سبزيجات، مخصوصاً بادرنگ، مي پردازند، بخصوص بعد از برگشت مهاجران از ايران با زرع زير پلاستيك آشنايي پيدا كردند و امروز فراه را مي توان يكي از ولايات مهم توليد سبزيجات ناميد.

دهقانان مرفه علاوه بر اين كه خود بر زمين هاي شان كار مي كنند، بخشي از دهقانان ميانه را نيز به دهقاني مي گيرند.

دهقانان مرفه و مالكان با استفاده از آب واتر پمپ به كشت مي پردازند. اما چون تيل و پرزه واتر پمپ فوق العاده قيمت اند، لذا بيشتر مالكان تمايلي به زرع و كشت غله در فراه( مخصوصا در ولسوالي هاي پائين چون پشترود، مركز فراه، قلعه كاه و جوين كه آب دريا به زودي به آنها نمي رسند) رونق چنداني نداشته و با اينكه فراه از وسيعترين ولايات كشور است، اما مردم قادر به توليد غله در حد مصرف ولايت نشده بيشتر از آرد  وارداتي پاكستان، ايران و تركمنستان استفاده مي كنند و در مجموع قيمت آرد در بازار هاي فراه مثل ساير بازارهاي كشور پائين مي باشد.

در فراه قومندان جهادي قوي با توجه به مناسبات عميق قومي كه قادر به چپاول مردم باشند،، نسبت به جاهاي ديگر كشور كمتر وجود دارد. كساني كه به عنوان تاجران سرمايه گذار در فراه فعال اند، بيشتر افرادي اند كه با انجام كارهاي خاصي در ايران به اين پول ها دست يافته، قشر خورده مالكان مرفه در ميان تاجران و سرمايه گذاران اكثريت را مي سازند. اما بيش از 95 در صد ساكنان فراه در حد زحمتشان زندگي دارند و ضرورت تغيير زندگي را با جديت احساس مي كنند.

كارگران ساختماني بيشترين بخش كارگران را در فراه مي سازند. كارگران زراعتي كه بر تراكتور، واتر پمپ، ماشين هاي درو و ميده كار مي كنند، نسبت كارگران توليدي چشمگير تراند، اما كارگراني كه بر ماشين هاي سركسازي، در كارخانه هاي يخ سازي و غيره كار مي كنند بسيار اندك مي باشند. گراف اهل كسبه( نجار، آهنگر، مسگر.... ) نسبت به گذشته كمتر شده و چون كالاهاي ايراني با حجم كلان وارد فراه مي گردد، اين اهل كسبه را ضربه زده، مجبور ساخته كه به ايران بروند. اما گراف قصابان، سلمانان، مستريها.... به اثر رشد نسبي شهر بيشتر شده و در بسياري از قريه هاي كلان، بازارهاي كوچكي ساخته شده است.

بيكفايتي حاكمان فاسد فراه باعث شده تا در اين ولايت تغييرات مهمي به نظر نرسد، چند جاده اي كه در آن پخته شده،، كمتر شباهتي به يك پخته كاري معياري داردند. به باغ كافي، باغپل و باغ نو كه در گذشته ها سبز و خرم بوده اند و مردم در آن ميله ها بر پا مي كردند، در اين سالها توجهي نشده و مردم از محل هاي تفريحي محروم ماندند.    با اين نگاه كوتاه كوتاه دفتر معرفي و معلومات را در مورد فراه مي بنديم و در مقالات بعدي با معلومات بيشتر در خدمت تان خواهيم بود.

سپاس

منبع: مجله فراه

مسئول: داد نوراني